„Gdy będziesz przechodził przez wody, Ja będę z tobą; a gdy przez rzeki, nie zaleją cię; gdy pójdziesz przez ogień, nie spłoniesz” (Izajasza 43:2).

Chociaż pokusy wydają nam się niepokojące i bolesne, często są dla nas pożyteczne. Dzięki nim jesteśmy poddawani próbie, oczyszczani i pouczani. Żaden święty z przeszłości nie został oszczędzony tych zmagań, a wszyscy odnieśli duchowe korzyści, stawiając im czoła z wiernością. Z drugiej strony, ci, którzy ulegli pokusom, upadli jeszcze głębiej w grzech. Żaden dom nie jest tak święty, żadne miejsce tak odosobnione, by było wolne od prób — są one częścią drogi każdego, kto pragnie podobać się Bogu.

Dopóki żyjemy w tym ciele, nie będziemy całkowicie wolni od pokus, ponieważ nosimy w sobie odziedziczoną skłonność do grzechu. Gdy jedna próba się kończy, zaczyna się kolejna. Jednak ci, którzy trzymają się wzniosłych przykazań Bożych, znajdują siłę, by się opierać. Potężne Prawo, które Ojciec przekazał prorokom Starego Testamentu i Jezusowi, jest tarczą, która pozwala nam zwyciężać. Dzięki wiernemu posłuszeństwu nabywamy cierpliwości, pokory i siły, by pokonać wszystkich wrogów duszy.

Trwaj mocno. Ojciec błogosławi i posyła posłusznych do Syna po przebaczenie i zbawienie. Uchwyć się z miłością wspaniałych przykazań Pana. Posłuszeństwo przynosi nam błogosławieństwo, wyzwolenie i zbawienie — i daje wytrwałość, by znieść każdą walkę aż do końca. -Zaadaptowano z Tomasza à Kempis. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.

Pomódl się ze mną: Wieczny Panie, umacniaj mnie pośród prób, którym stawiam czoła. Niech nie rozpaczam, gdy pojawi się pokusa, lecz ufam, że Ty mnie uczysz i kształtujesz.

Naucz mnie kochać i być posłusznym Twojemu wspaniałemu Prawu. Niech Twoje przykazania przygotują mnie do odważnego oporu i czynią mnie silniejszym po każdej wygranej walce.

O, ukochany Boże, dziękuję Ci, że nawet zmagania wykorzystujesz dla mojego dobra. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest jak tarcza, która chroni mnie od zła. Twoje przykazania są jak ostre miecze, dzięki którym odnoszę zwycięstwo nad grzechem. Modlę się w cennym imieniu Jezusa, amen.

„Któż jest jak Pan, nasz Bóg, który mieszka na wysokościach i pochyla się, by spojrzeć na niebo i na ziemię?” (Psalm 113:5-6).

Od stworzenia świata pragnieniem Pana było, aby człowiek odzwierciedlał Jego obraz, nie tylko w wyglądzie, ale i w istocie. Zostaliśmy stworzeni, by świętość, sprawiedliwość i dobroć naszego Boga jaśniały w naszym wnętrzu. Planem było, aby boskie światło przepełniało nasz rozum, wolę i uczucia — i aby wszystko to było widoczne także w naszym codziennym postępowaniu. Życie człowieka na ziemi zostało zaplanowane tak, by odzwierciedlało życie aniołów, którzy żyją, by doskonale wypełniać wolę Ojca.

Ten chwalebny plan wciąż może być realizowany przez tych, którzy poddają się majestatycznym przykazaniom Boga. Gdy zwracamy się ku Prawu, które Ojciec przekazał prorokom Starego Testamentu i Jezusowi, jesteśmy przez nie przemieniani. To potężne Prawo oczyszcza nasz umysł, kształtuje nasze czyny i porządkuje nasze pragnienia. Wzywa nas z powrotem do pierwotnego celu: byśmy byli naczyniami, które wydzielają boską miłość, czystość i moc we wszystkim, co myślimy, czujemy i robimy.

Wybierz dziś życie godne obrazu, który Bóg w tobie umieścił. Ojciec błogosławi i posyła posłusznych Synowi dla przebaczenia i zbawienia. Nie odrzucaj świetlistych przykazań Najwyższego — to one prowadzą nas z powrotem do niebiańskiego planu. Posłuszeństwo przynosi nam błogosławieństwo, wyzwolenie i zbawienie — i sprawia, że chodzimy jak aniołowie, z radością czyniąc doskonałą wolę naszego Boga. – Zaadaptowano z Johann Arndt. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.

Pomódl się ze mną: Wieczny Ojcze, jakim przywilejem jest wiedzieć, że zostałem stworzony na Twój obraz! Niech ta prawda pobudza mnie do życia w świętości, sprawiedliwości i pełni dobroci.

Kształtuj moje serce poprzez Twoje wspaniałe Prawo. Niech Twoje niezwykłe przykazania wypełniają moje myśli, kierują moimi czynami i rozświetlają każdy krok mojej drogi.

O, umiłowany Panie, dziękuję Ci, że przywołujesz mnie z powrotem do Twojego pierwotnego planu. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest jak czyste lustro, które objawia Twoje pragnienie wobec mojego życia. Twoje przykazania są jak nuty niebiańskiej pieśni, która uczy mnie żyć jak Twoi aniołowie. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.

„Wołaj do Mnie w dniu utrapienia; Ja cię wybawię, a ty Mnie uwielbisz” (Psalm 50:15).

Wiele niepokojących myśli próbuje powstać w nas, zwłaszcza w chwilach słabości i samotności. Czasami wydają się tak intensywne, że wierzymy, iż zostajemy przez nie pokonani. Jednak nie powinniśmy wpadać w panikę. Nawet jeśli te myśli pojawiają się w naszej głowie, nie musimy ich przyjmować jako prawdy. Wystarczy pozostać spokojnym, nie wierząc w moc, którą wydają się mieć, a wkrótce tracą one swoją siłę. Milczenie osoby ufającej Bogu zwycięża hałas utrapienia.

Te wewnętrzne zmagania są częścią procesu duchowego dojrzewania. Pan dopuszcza różne próby, aby nas wzmocnić. A kiedy decydujemy się być posłuszni wspaniałym przykazaniom Boga, nawet jeśli nie rozumiemy wszystkiego, On działa cicho w naszym duchu. Wspaniałe Prawo, które Ojciec przekazał prorokom Starego Testamentu i Jezusowi, jest fundamentem, który utrzymuje nas mocnymi wobec ataków mentalnych. Ono uczy nas, aby nie słuchać kłamstw wroga.

Nie bój się myśli, które próbują cię zachwiać. Ojciec błogosławi i posyła posłusznych Synowi dla przebaczenia i zbawienia. Uchwyć się mocno cudownego Prawa Bożego. Posłuszeństwo przynosi nam błogosławieństwo, wyzwolenie i zbawienie — oraz daje nam rozeznanie, by rozpoznać, co pochodzi od Boga, a co nie. -Zaadaptowano z Isaaca Peningtona. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.

Pomódl się ze mną: Święty Boże, pomóż mi nie ulegać ciężarowi myśli, które próbują mnie zniszczyć. Naucz mnie uciszać moją duszę i ufać Twojej opiece, nawet gdy nie widzę wyjścia.

Dodaj mi odwagi, bym trwał mocno przy Twoim wzniosłym Prawie. Niech Twoje przykazania będą moją ochroną, moją tarczą przeciwko wszystkiemu, co próbuje odebrać mi pokój.

O, umiłowany Panie, dziękuję Ci, bo już działasz w moim duchu, nawet jeśli tego nie dostrzegam. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest jak mur pokoju wokół mojego serca. Twoje przykazania są jak kotwice, które nie pozwalają mi zostać porwanym przez wiatr udręki. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.

„Odpocznij w Panu i oczekuj Go; nie irytuj się z powodu człowieka, który odnosi sukcesy na swojej drodze” (Psalm 37:7).

Cierpliwość jest cnotą niezbędną we wszystkich dziedzinach życia. Musimy ją ćwiczyć wobec siebie, wobec innych, wobec tych, którzy nami kierują, i wobec tych, którzy idą obok nas. Powinniśmy być cierpliwi zarówno wobec tych, którzy nas kochają, jak i wobec tych, którzy nas ranią. Niezależnie od tego, czy mamy do czynienia ze złamanym sercem, czy ze zwykłą zmianą pogody, z chorobą czy starością, cierpliwość jest cichą tarczą, która chroni nas przed upadkiem. Nawet w obliczu naszych własnych zaniedbań czy rozczarowań spowodowanych przez innych, to ona nas podtrzymuje.

Jednak ta cierpliwość nie pojawia się przypadkowo — rozkwita, gdy poddajemy się wspaniałemu Prawu Bożemu. To przykazania Najwyższego kształtują naszą duszę, aby opierała się pokusie narzekania i rozpaczy zmęczonej duszy. Prawo, które Ojciec przekazał prorokom Starego Testamentu i Jezusowi, jest fundamentem, który formuje wytrwałych, cierpliwych sług, pełnych samokontroli. Posłuszeństwo tym przykazaniom daje nam siłę, by wytrwać w tym, co wcześniej nas przytłaczało.

Bez względu na rodzaj bólu, frustracji czy straty, z jaką się zmagasz, trwaj niewzruszenie. Ojciec błogosławi i posyła posłusznych Synowi dla przebaczenia i zbawienia. Nie rezygnuj z posłuszeństwa niezrównanym przykazaniom Pana. Posłuszeństwo przynosi nam błogosławieństwo, wyzwolenie i zbawienie — i wzmacnia serce, by znosić każdą próbę z wiarą i nadzieją. – Zaadaptowano z Edwarda B. Puseya. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.

Pomódl się ze mną: Wierny Ojcze, daj mi ducha cierpliwości wobec trudności życia. Niech się nie irytuję ani nie zniechęcam, lecz pozostanę niewzruszony, ufając, że Ty masz wszystko pod kontrolą.

Naucz mnie żyć posłusznie Twojemu wspaniałemu Prawu, nawet gdy wszystko we mnie pragnie przyspieszyć odpowiedzi. Niech Twoje zachwycające przykazania będą moim schronieniem i przewodnikiem w każdej próbie.

O, ukochany Panie, dziękuję Ci, że nawet przez cierpienie uczysz mnie czekać na Ciebie. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest jak mocny grunt, na którym moja dusza może spocząć. Twoje przykazania są jak wieczne kolumny, które podtrzymują moje serce w pokoju. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.

„Czekałem cierpliwie na Pana, a On pochylił się nade mną i usłyszał mój krzyk” (Psalm 40:1).

Czasami Pan wydaje się ukrywać swoje oblicze, a my czujemy się słabi, zagubieni i oddaleni od wszystkiego, co niebiańskie. Czujemy się jak powolni uczniowie, mało owocni, idący znacznie poniżej tego, czego pragniemy na drodze sprawiedliwości. Ale nawet w tych chwilach jest coś, co pozostaje niewzruszone: spojrzenie skierowane ku Niemu, szczere pragnienie bycia z Nim i nieustępliwa decyzja, by Go nie puścić. Ta wytrwałość jest znakiem prawdziwego ucznia.

I to właśnie w tym wiernym przylgnięciu do Pana zaczynamy poznawać prawdę w sposób głębszy. Trwając mocno, nawet w ciemnych dniach, cudowne Prawo Boże objawia się naszemu sercu z mocą. Jego wzniosłe przykazania zaczynają przemawiać bezpośrednio do naszych bólu, udręk i potrzeb, kształtując naszą drogę z precyzją. Prawda Boża, wyrażona w Prawie przekazanym prorokom Starego Testamentu i Jezusowi, staje się coraz bardziej żywa i dostosowana do naszego codziennego życia.

Patrz dalej na Pana, nawet gdy wszystko wydaje się milczeniem. Ojciec błogosławi i posyła posłusznych Synowi dla przebaczenia i zbawienia. Nie puszczaj ręki Tego, który cię powołał, byś kroczył według Jego wspaniałych przykazań. Posłuszeństwo przynosi nam błogosławieństwo, uwolnienie i zbawienie — nawet gdy wydaje się, że idziemy w ciemności, On prowadzi nas światłem. -Zaadaptowano z J.C. Philpota. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.

Pomódl się ze mną: Panie, nawet gdy nie widzę Cię wyraźnie, wybieram, by nadal Cię szukać. Daj mi cierpliwość, by na Ciebie czekać, i pokorę, by nadal się uczyć, nawet gdy czuję się słaby.

Naucz mnie ufać Twojemu Prawu, nawet gdy wydaje się trudne do naśladowania. Niech Twoje wspaniałe przykazania będą moim fundamentem, nawet w dniach, gdy dusza jest przygnębiona.

O, umiłowany Boże, dziękuję Ci, że nawet w chwilach ciszy podtrzymujesz mnie swoją wiernością. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest jak pochodnia, która rozświetla nawet najgęstszą ciemność. Twoje przykazania są jak ramiona, które mnie otaczają i utrzymują na drodze. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.

„Szczęśliwy człowiek, który mnie słucha, czuwając każdego dnia u moich drzwi, oczekując u futryn wejścia” (Przysłów 8:34).

Niestety, wielu z nas marnuje swoje duchowe siły na zadania, które nie są zgodne z Bożymi zamiarami. Poświęcamy czas, energię, a nawet zasoby z dobrymi intencjami, ale bez wyraźnego Bożego prowadzenia. To nas osłabia, frustruje i oddala od prawdziwego wpływu, jaki moglibyśmy mieć na świecie. Jednak gdyby dzisiejsi oddani słudzy mądrze wykorzystywali swoje siły i dobra zgodnie z Bożymi planami, mogliby całkowicie odmienić to pokolenie.

Kluczem do tej przemiany jest posłuszeństwo majestatycznemu Prawu Bożemu. Ono wskazuje nam właściwą drogę, chroni przed zbłądzeniem i precyzyjnie łączy nas z niebiańskim celem. Wspaniałe przykazania, które Ojciec przekazał prorokom Starego Testamentu i Jezusowi, ukazują nam, jak mądrze i z bojaźnią korzystać z tego, co posiadamy. Gdy jesteśmy posłuszni, przestajemy działać impulsywnie i zaczynamy kroczyć z koncentracją, odwagą i wiecznymi rezultatami.

Bądź osobą, której Bóg może całkowicie zaufać. On pragnie błogosławić i posyłać do Syna tych, którzy żyją zgodnie z Jego wolą. Ojciec nie posyła buntowników do Zbawiciela, lecz posłusznych, zdyscyplinowanych, wiernych Jego niezrównanemu Prawu. Posłuszeństwo przynosi nam błogosławieństwo, wyzwolenie i zbawienie — i czyni nas aktywnymi narzędziami w realizacji Bożego planu. -Adaptacja na podstawie Johna Jowetta. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.

Pomódl się ze mną: Panie mój Boże, pomóż mi rozpoznawać, kiedy tracę siły na to, co nie pochodzi od Ciebie. Daj mi mądrość, by szukać tylko tych dróg, które są w pełnej harmonii z Twoim celem.

Naucz mnie używać moich darów, czasu i zasobów według Twoich wspaniałych przykazań. Niech przestanę działać impulsywnie i zacznę kroczyć z koncentracją i szacunkiem wobec Twojej woli.

O, ukochany Ojcze, dziękuję Ci, że nie pozostawiasz bez prowadzenia tych, którzy są Ci posłuszni z całego serca. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest jak precyzyjna mapa nakreślona Twoimi rękami. Twoje przykazania są jak pewne kompasy, które chronią mnie przed zagubieniem. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.

„Oczy Pana zwrócone są na sprawiedliwych, a Jego uszy ku ich wołaniu” (Psalm 34:15).

Bóg poszukuje mężczyzn i kobiet, którzy potrafią z niezachwianą pewnością nieść ciężar Jego miłości, Jego mocy i Jego wiernych obietnic. Gdy znajdzie serce naprawdę godne zaufania, nie ma granic temu, co może uczynić przez to życie. Problem polega na tym, że często nasza wiara jest jeszcze słaba — jak cienka lina próbująca utrzymać ogromny ciężar. Dlatego Pan nas szkoli, dyscyplinuje i wzmacnia dzień po dniu, przygotowując nas do przyjęcia wszystkiego, co pragnie nam powierzyć.

Ten proces umacniania dokonuje się poprzez posłuszeństwo wspaniałemu Prawu Bożemu. Gdy wybieramy zaufanie cudownym przykazaniom Najwyższego, On czyni nas stabilnymi, niezachwianymi, gotowymi do przyjęcia wielkich duchowych odpowiedzialności. Prawo przekazane prorokom Starego Testamentu i Jezusowi jest fundamentem, na którym Ojciec kształtuje silnych, wiernych i użytecznych sług. Kto uczy się posłuszeństwa w drobiazgach, staje się gotowy do wielkich zadań.

Pozwól Bogu szkolić cię przez posłuszeństwo. Ojciec błogosławi i posyła posłusznych do Syna po przebaczenie i zbawienie. Niech twoja wiara będzie coraz mocniejsza, wsparta wspaniałym Prawem Pana. Posłuszeństwo przynosi nam błogosławieństwo, wyzwolenie i zbawienie — i czyni nas naczyniami gotowymi przyjąć wszystko, co Bóg pragnie wylać. – Zaadaptowano z A. B. Simpsona. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.

Pomódl się ze mną: Ukochany Ojcze, umacniaj moją wiarę, abym mógł udźwignąć wszystko, co chcesz mi powierzyć. Niech nie zachwieję się, gdy będziesz mnie wystawiał na próbę, lecz pozostanę mocny jako zatwierdzony sługa.

Naucz mnie ufać Twoim niezwykłym przykazaniom. Niech z każdym krokiem posłuszeństwa będę przez Ciebie szkolony i kształtowany, stając się stabilny i wierny we wszystkim.

O, mój Boże, dziękuję Ci, że przygotowujesz mnie do przyjęcia tego, czego moje oczy jeszcze nie widziały. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest jak kolumna siły, która mnie podtrzymuje wobec życiowych nacisków. Twoje przykazania są jak głębokie korzenie, które nie pozwalają mi upaść. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.

„Wielki pokój mają ci, którzy miłują Twoje prawo; dla nich nie ma potknięcia” (Psalm 119:165).

Prawda Boża, w całej swojej słodyczy i wyzwalającej mocy, nie zawsze jest od razu rozumiana. Często trzeba trwać mocno przy Słowie nawet pośród ciemności, walk i pokus. Jednak gdy to żywe Słowo dotyka serca, chwyta nas mocno — nie potrafimy już go porzucić. Wierne serce czuje ciężar i ból oddalenia się od prawdy, rozpoznaje pustkę powrotu do świata i rozumie niebezpieczeństwo porzucenia dróg, które już poznało jako właściwe.

To właśnie ta wytrwałość w próbach ukazuje potrzebę uchwycenia się wspaniałego Prawa Bożego. Gdy świat wywiera na nas presję, a błąd nas kusi, niezwykłe przykazania Pana stają się jeszcze cenniejsze, podtrzymując nas jak mocna kotwica pośród burzy. Posłuszeństwo Prawu, które Ojciec przekazał prorokom Starego Testamentu i Jezusowi, nie jest ciężarem — to tarcza, która chroni nas przed upadkiem i prowadzi bezpiecznie ku życiu wiecznemu.

Nieważne, ile ciemności przyniesie dzień, nigdy nie opuszczaj Słowa, które dało życie twojej duszy. Ojciec nie posyła buntowników do Syna. On błogosławi i posyła posłusznych, aby znaleźli przebaczenie i zbawienie. Niech twoja wierność niezrównanemu Prawu Bożemu będzie stała, nawet w cichych bitwach codzienności. Posłuszeństwo przynosi nam błogosławieństwo, wyzwolenie i zbawienie. – Zaadaptowano z J.C. Philpota. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.

Pomódl się ze mną: Mój Boże, umocnij mnie, abym trwał mocno w Twojej prawdzie, nawet gdy wszystko wokół wydaje się ciemne. Niech nigdy nie opuszczę Twojego Słowa, bo ono jest życiem dla mojej duszy.

Obdarz mnie mądrością, by rozpoznawać błąd, odwagą, by opierać się grzechowi, i coraz większą miłością do Twoich niezrównanych przykazań. Niech nic nie oddzieli mnie od posłuszeństwa, które Ci się podoba.

O, umiłowany Panie, dziękuję Ci, że nawet w największych walkach Twoje Słowo mnie podtrzymuje. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest jak rzeka światła przecinająca ciemność. Twoje przykazania są jak mury, które chronią mnie przed zwiedzeniem tego świata. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.

„Sprawiedliwi ujrzą Twoje oblicze” (Psalm 11:7).

Czasami czekamy na wielkie chwile, aby okazać naszą wiarę, jakby tylko poważne próby miały wartość w oczach Boga. Jednak to właśnie małe sytuacje codziennego życia — proste decyzje, dyskretne gesty — są cenne dla naszego wzrostu w świętości. Każdy wybór dokonany z bojaźnią Bożą ukazuje, jak bardzo pragniemy Mu się podobać. To w trosce o szczegóły objawia się nasza prawdziwa pobożność.

Ta uwaga poświęcona codziennym postawom świadczy o naszym zaangażowaniu wobec potężnego Prawa Bożego. Gdy żyjemy w prostocie i zależności od Ojca, nasze serce naturalnie zwraca się ku Jego niezwykłym przykazaniom. One oświetlają nawet najbardziej zwyczajne ścieżki życia. W miarę jak porzucamy pychę i poleganie na sobie, przeszkody tracą moc, a pokój Pana zajmuje miejsce niepokoju.

Bądź wierny Panu w każdym szczególe, a zobaczysz, jak owoce pokoju wyrastają w twojej duszy. Ojciec błogosławi i posyła posłusznych do Syna po przebaczenie i zbawienie. Cieszy się z tych, którzy podążają za Prawem przekazanym prorokom Starego Testamentu i Jezusowi. Niech twoje zaangażowanie w przykazania Najwyższego będzie niezachwiane, bo posłuszeństwo przynosi nam błogosławieństwo, wyzwolenie i zbawienie. – Zaadaptowano z Jean Nicolas Grou. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.

Pomódl się ze mną: Kochający Ojcze, pomóż mi dostrzegać wartość małych czynów, które podejmuję każdego dnia. Niech moje serce pozostanie czujne na Twoją wolę, nawet w najprostszych sytuacjach.

Umocnij mnie, abym wzrastał w zależności od Ciebie. Niech Twój Duch prowadzi mnie do życia według Twoich wspaniałych przykazań, abym odłożył na bok własną wolę.

O, umiłowany Panie, dziękuję Ci, że uczysz mnie, iż nawet szczegóły codzienności mają wartość w Twoich oczach. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest jak świetlista ścieżka pośród cierni tego świata. Twoje przykazania są jak drogocenne klejnoty, które prowadzą mnie w ciemności. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.

„Bo sprawiedliwy siedem razy upadnie, a jednak powstanie” (Przysłów 24:16)

Prawdziwie pobożna dusza nie jest określana przez to, że nigdy nie upada, lecz przez to, że podnosi się z pokorą i idzie dalej z wiarą. Ten, kto naprawdę kocha Boga, nie poddaje się rozpaczy, gdy się potknie — przeciwnie, woła z ufnością do Pana, uznając Jego miłosierdzie i wraca na drogę z odnowioną radością. Posłuszne serce nie skupia się na błędzie, lecz na dobru, które wciąż można uczynić, na woli Bożej, którą wciąż można wypełnić.

I to właśnie ta szczera miłość do dobra, do pięknych przykazań Pana, prowadzi drogę wiernego sługi. On nie żyje sparaliżowany strachem przed błędem — woli ryzykować nieidealne posłuszeństwo, niż założyć ręce wobec możliwości porażki. Prawdziwa pobożność jest aktywna, odważna i hojna. Nie polega tylko na unikaniu zła, ale polega na gorliwym czynieniu dobra z całego serca.

Ojciec błogosławi i posyła posłusznych do Syna po przebaczenie i zbawienie. Dlatego nie bój się zaczynać od nowa tyle razy, ile będzie trzeba. Bóg widzi gotowość tych, którzy Go kochają, i nagradza tych, którzy, choć słabi, wciąż szczerze starają się Mu podobać. – Zaadaptowano z Jean Nicolas Grou. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.

Pomódl się ze mną: Miłosierny Ojcze, ilekroć potykam się na drodze, Twoja miłość mnie podnosi. Dziękuję Ci, że mnie nie odrzucasz, gdy upadam, i że zawsze wołasz mnie, bym zaczynał od nowa z pokorą i wiarą.

Dodaj mi odwagi, abym nadal Ci służył, nawet wiedząc, że jestem niedoskonały. Niech moje serce będzie bardziej gotowe do posłuszeństwa niż do lęku przed porażką. Naucz mnie kochać dobro z całych sił.

O, mój ukochany Boże, dziękuję Ci, że przyjmujesz mnie z czułością za każdym razem, gdy do Ciebie wracam. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest bezpieczną drogą, która mnie prowadzi nawet po upadku. Twoje przykazania są jak silne ręce, które mnie podnoszą i zachęcają, by iść dalej. Modlę się w cennym imieniu Jezusa, amen.