„Kto wstąpi na górę Pana? Kto stanie na Jego świętym miejscu? Ten, kto ma czyste ręce i niewinne serce” (Psalm 24:3-4).
Z pewnością nie jest błędem myśleć i rozmawiać o niebie. To naturalne, że chcemy wiedzieć więcej o miejscu, gdzie dusza będzie żyć przez całą wieczność. Gdyby ktoś miał przeprowadzić się do nowego miasta, zadawałby pytania o klimat, ludzi, otoczenie — starałby się dowiedzieć wszystkiego, co możliwe. W końcu wszyscy jesteśmy bliscy przeprowadzki do innego świata, świata wiecznego, gdzie panuje Bóg.
Ma więc sens, aby dążyć do poznania tego wiecznego przeznaczenia. Kto już tam jest? Jakie to miejsce? I przede wszystkim: jaka jest droga, która tam prowadzi? Te pytania są ważne, bo nie mówimy o tymczasowej podróży, lecz o ostatecznym zamieszkaniu. Niebo jest rzeczywiste — i jest zarezerwowane dla tych, którzy zostali zatwierdzeni przez Pana.
Ale to zatwierdzenie nie przychodzi przez przypuszczenia czy dobre intencje, lecz przez posłuszeństwo potężnemu Prawu Bożemu i wypełnianie Jego doskonałych przykazań. Ci, którzy odziedziczą ten chwalebny świat, to ci, którzy wybrali życie tutaj według dróg Stwórcy. Dążenie do nieba wymaga życia godnego przed Bogiem, z wiernością i bojaźnią. – Zaadaptowano z D. L. Moody’ego. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.
Pomódl się ze mną: Panie mój Boże, dziękuję Ci, że przygotowałeś wieczne miejsce dla tych, którzy Cię kochają i są Ci posłuszni. Niebo jest rzeczywiste i pragnę być z Tobą w tym chwalebnym świecie, gdzie Ty królujesz w świętości.
Włóż w moje serce prawdziwe pragnienie, by lepiej Cię poznawać, chodzić Twoimi drogami i poważnie przygotowywać się do wieczności. Nie chcę żyć rozproszony rzeczami przemijającymi, lecz skupić się na Twojej woli i trwać mocno przy Twoim potężnym Prawie oraz Twoich świętych przykazaniach.
O, Najświętszy Boże, uwielbiam Cię i chwalę za to, że dajesz mi nadzieję na życie bez końca u Twego boku. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest mapą, która prowadzi kroki sprawiedliwego do bram Twego mieszkania. Twoje doskonałe przykazania są jak pewne znaki wskazujące drogę do nieba. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.
