„Ja jestem Bogiem Wszechmogącym; chodź w mojej obecności i bądź doskonały” (Księga Rodzaju 17:1).
To niezwykłe obserwować, co dzieje się z duszą, która prawdziwie poświęca się Panu. Nawet jeśli ten proces trwa, przemiany są głębokie i piękne. Gdy ktoś postanawia żyć w wierności Bogu, z szczerym pragnieniem, by Mu się podobać, coś zaczyna się zmieniać w jego wnętrzu. Obecność Boga staje się bardziej stała, bardziej żywa, a duchowe cnoty zaczynają kiełkować niczym kwiaty na żyznej ziemi. Nie chodzi o pusty wysiłek, lecz o naturalny owoc życia, które zdecydowało się podążać drogą posłuszeństwa.
Sekret tej przemiany tkwi w podstawowej decyzji: być posłusznym potężnemu Prawu Stwórcy. Gdy dusza wybiera życie zgodne z przykazaniami przekazanymi przez Boga przez Jego proroków, staje się plastyczna w rękach Garncarza. Jest jak glina w rękach Stwórcy, gotowa, by zostać uformowaną w naczynie chwały. Posłuszeństwo rodzi wrażliwość, pokorę, stanowczość i otwiera serce na przemianę przez prawdę. Dusza posłuszna nie tylko wzrasta — ona rozkwita.
A co przynosi to posłuszeństwo? Prawdziwe błogosławieństwa, widoczne wybawienia, a przede wszystkim zbawienie przez Syna Bożego. Na tej drodze nie ma straty — jest tylko zysk. To, co Bóg przygotował dla tych, którzy są Mu posłuszni, jest większe niż wszystko, co świat może zaoferować. Dlatego nie wahaj się: podejmij dziś decyzję, by być posłusznym dzieckiem. Bo gdy oddajemy się woli Bożej, odkrywamy, że właśnie tam znajduje się prawdziwe życie. – Zaadaptowano z Hannah Whitall Smith. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.
Pomódl się ze mną: Ukochany Ojcze, dziękuję Ci, że każda dusza, która szczerze Cię szuka, zostaje przez Ciebie przemieniona. Chcę być tą duszą, poświęconą, posłuszną, gotową żyć nie według własnych uczuć, lecz według Twojej prawdy. Niech Twoja obecność ukształtuje we mnie wszystko, co Ci się podoba.
Panie, oddaję się Tobie jak glina w Twoich rękach. Nie chcę się opierać Twojej woli, lecz pozwolić się formować i przemieniać poprzez posłuszeństwo Twojemu potężnemu Prawu. Niech Twoje święte przykazania, przekazane przez proroków, staną się moim codziennym przewodnikiem, moją radością i ochroną. Prowadź mnie do duchowej dojrzałości, abym żył jako naczynie chwały przed Tobą.
O, Najświętszy Boże, wielbię Cię i chwalę, bo jesteś wierny, by nagradzać tych, którzy są Ci posłuszni. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest jak rzeka świętości, która obmywa i kształtuje duszę z cierpliwością i miłością. Twoje przykazania są jak wieczne ziarna, które, zasiane w szczerym sercu, rozkwitają w cnoty i życie wieczne. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.
