„Bądźcie mocni, a On umocni wasze serca, wszyscy, którzy pokładacie nadzieję w Panu” (Psalm 31:24).
Jak bardzo potrzebujemy cierpliwości i wytrwałości! Nawet gdy bitwa wydaje się przegrana, jesteśmy wezwani do walki; nawet gdy bieg wydaje się niemożliwy, jesteśmy zaproszeni, by biec dalej. To właśnie w tej wytrwałości, czynionej w Bożej woli, odkrywamy siły, o których nie wiedzieliśmy, że je mamy. Każdy krok postawiony mimo strachu lub zniechęcenia jest aktem wiary, który otwiera drogę do obietnicy, którą Pan już przygotował.
Ta cierpliwość wzrasta w nas, gdy kroczymy według wspaniałych przykazań Najwyższego. One wskazują nam kierunek, kształtują charakter i wzmacniają naszą wytrwałość. Posłuszeństwo to nie tylko przestrzeganie zasad — to nauka zaufania Bożemu rytmowi, wiedząc, że Jego obietnica nie zawiedzie. Im bardziej pozostajemy wierni, tym bardziej jesteśmy przyodziani w siłę samego Pana, by iść naprzód.
Dlatego nie poddawaj się. Idź dalej, walcz i biegnij z oczami utkwionymi w Panu. Wytrwałość prowadzi do zwycięstwa, a ten, kto pozostaje wierny woli Ojca, otrzyma obietnicę we właściwym czasie, będąc przygotowanym do życia wiecznego w Jezusie. Na podstawie J.C. Philpota. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.
Pomódl się ze mną: Umiłowany Ojcze, staję przed Tobą, prosząc o siły do wytrwania, nawet gdy wszystko wydaje się być przeciwko mnie. Naucz mnie dalej walczyć i biec z wiarą.
Panie, prowadź mnie, abym wiernie kroczył Twoimi wspaniałymi przykazaniami, otrzymując od Ciebie cierpliwość i wytrwałość, których tak bardzo potrzebuję.
O, drogi Boże, dziękuję Ci, że podtrzymujesz moją drogę i odnawiasz moje siły. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest mocną drogą mojej wytrwałości. Twoje przykazania są źródłem odwagi, które pozwalają mi iść naprzód. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.
