„Lecz ci, którzy oczekują Pana, nabiorą nowych sił; wzbiją się na skrzydłach jak orły; pobiegną, a nie zmęczą się; pójdą, a nie ustaną” (Izajasza 40:31).
Słowo ukazuje nam, że „cierpliwość” i „wytrwałość” mają tę samą istotę: zdolność trwania w niezłomności nawet pośród prób. Tak jak Hiob wytrwał, jesteśmy wezwani, by się nie poddawać, ufając, że błogosławieństwo jest zarezerwowane dla tych, którzy nie rezygnują. Jezus powiedział, że kto wytrwa do końca, będzie zbawiony; dlatego wytrwałość nie jest opcjonalna — to istotna część drogi wiary.
Ta niezłomność wzmacnia się, gdy wybieramy życie w posłuszeństwie wzniosłym przykazaniom Najwyższego. To w codziennym zaangażowaniu w wolę Pana kształtuje się nasza odporność. Każdy wierny krok, nawet najmniejszy, buduje w nas zdolność do przetrwania burz, oczekując na Boży czas i ucząc się, że Jego opieka nigdy nie zawodzi.
Postanów więc dziś trwać niezłomnie. Wytrwałość to gleba, na której rosną dojrzałość i nadzieja. Kto opiera się na Panu i kroczy Jego drogami, odkrywa, że próby są stopniami do zwycięstwa, a na końcu zostanie przyjęty przez Syna, by odziedziczyć życie wieczne. Na podstawie J.C. Philpota. Do jutra, jeśli Pan pozwoli.
Pomódl się ze mną: Ukochany Ojcze, chwalę Cię, bo jesteś wierny, by mnie podtrzymywać na mojej drodze. Daj mi wytrwałe serce, które nie zniechęci się wobec prób.
Panie, pomóż mi żyć według Twoich wzniosłych przykazań, ucząc się cierpliwości i odporności w każdej sytuacji mojego życia.
O, drogi Boże, dziękuję Ci, że umacniasz mnie, abym wytrwał do końca. Twój umiłowany Syn jest moim wiecznym Księciem i Zbawicielem. Twoje potężne Prawo jest mocną skałą pod moimi stopami. Twoje przykazania są skrzydłami, które unoszą mnie ponad burze. Modlę się w drogocennym imieniu Jezusa, amen.
