W trakcie swoich dni na ziemi Jezus był pod wrażeniem wiary niektórych pogan, ale mimo to nigdy ich nie wezwał, by za Nim podążyli. Wyraźnie zaznaczył, że nie przyszedł na świat, aby prowadzić pogan, ale by stać się doskonałą i wieczną ofiarą za grzechy swojego ludu, Izraela. Nie oznacza to, że Bóg nie zbawia pogan, ale że zbawienie wszystkich dusz wynika z przymierza wierności, które zawarł z Abrahamem. Poganin, który pragnie być zbawiony przez Chrystusa, musi przestrzegać tych samych praw, które Ojciec przekazał wybranemu narodowi dla Jego czci i chwały. Ojciec obserwuje jego wiarę i odwagę, mimo wyzwań, wylewa na niego swoją miłość, łączy go z Izraelem i prowadzi do Jezusa. Taki jest plan zbawienia, który ma sens, ponieważ jest prawdziwy. | Jezus wysłał Dwunastu z następującymi instrukcjami: Nie idźcie do pogan ani do Samarytan; ale raczej do zagubionych owiec ludu Izraela. Mateusz 10:5–6

Zrób swoją część w dziele Bożym. Udostępnij tę wiadomość!